در دنیای رمزارزها، “ورودی” به یک صرافی یا ارائه دهنده ی خدمات مشابه گفته می شود که در آن می توانید پول دولتی داده و رمزارز دریافت کنید.
هر کسی که بخواهد وارد دنیای رمزارزها شود، معمولا در اولین قدم مقداری این ارزها را خریداری خواهد کرد. برای اینکار باید پول دولتی را داده و ارز دیجیتال دریافت کرد، و هر شرکتی که این امکان را فراهم کند به عنوان یک “ورودی” به دنیای رمزارزها شناخته می شود. ورودی ها راهی برای باز شدن پای کاربران جدید و پول تازه به این حوزه هستند، اما همه ی آنها طرز کار مشابهی ندارند.
برای مثال، یکی از متداول ترین مکان ها برای این که کاربران جدید اولین سکه های خود را بخرند، صرافی رمزارز(exchange) است. خرید مستقیم با استفاده از پول دولتی در همه ی صرافی ها مجاز نیست، اما این امکان در بعضی از صرافی های معروفتر وجود دارد و هر روز صرافی های بیشتری این گزینه را به خدمات خود اضافه می کنند. علاوه بر صرافی ها ، بازارهای مبادله ی مستقیم(OTC) نیز محلی برای خرید رمزارز هستند. در این بازارها، کاربران به صورت مستقیم و بی واسطه و با قیمت هایی که ممکن است متفاوت از نرخ صرافی باشد، با یکدیگر معامله می کنند. پلتفرم های بسیاری وجود دارد که می توان این کار را روی آنها انجام داد، اما بازار مبادله ی مستقیم جایی برای خرید و فروش های سنگین بوده و غالبا خریدارهای شرکتی در آن حضور دارند. هم صرافی ها و هم بازارهای مبادله ی مستقیم معمولا APIهایی دارند که می تواند درون برنامه های دیگر گنجانده شود و از این طریق معامله ی همزمان در چند بازار را برای کاربران حرفه ای آسانتر نماید.
آخرین ورودی که به آن اشاره می کنیم، دستگاه خودپرداز رمزارزی است؛ کاربر می تواند پول نقد درون این دستگاه قرار داده و ارز دیجیتال دریافت کند. البته خودپردازهای رمزارزی هنوز در همه ی شهرها وجود ندارند و معمولا انواع محدودی از رمزارزها را ارائه می دهند، بنابراین انتخاب این ورودی ممکن است دردسرهای خودش را داشته باشد.
خروجی های دنیای رمزارز
خروجی های رمزارز دقیقا عکس ورودی ها عمل می کنند. از طریق آنها می توانید رمزارز خود را به پول دولتی تبدیل کنید یا در ازای آن محصولات و خدمات دریافت نمایید.
همانطور که کاربر برای ورود به بازار رمزارزها نیاز به پرداخت با پول دولتی دارد، برای خروج از آن نیز باید راهی داشته باشد. این کار می تواند به دو روش انجام شود: تبدیل دوباره ی رمزارز به پول دولتی که هنوز در اکثر نقاط جهان رایج ترین گزینه برای انجام پرداخت هاست، و یا استفاده از رمزارز برای خرید کالا و خدمات. با اینکه در نظر بسیاری از مردم امکان خرید با استفاده از ارزهای دیجیتالی هدف نهایی این حوزه است، هنوز بیشتر کاربران به دنبال راهی هستند تا دارایی رمزارزی خود را به ارزهای دولتی تبدیل کنند.
در اکثر موارد، صرافی ها و خودپردازهایی که حکم ورودی را دارند، می توانند به عنوان خروجی نیز مورد استفاده قرار بگیرند. ممکن است صرافی ها محدودیت هایی را از لحاظ میزان پول قابل برداشت در یک روز، یک هفته یا یک ماه اعمال کنند؛ بنابراین، در صورت استفاده از این روش برای خروج از بازار، باید جزئیات و شرایط حساب کاربری خود را به خوبی چک کنید. از طرف دیگر، مبادله ی مستقیم (OTC) همیشه هم برای ورود و هم برای خروج کاربرد داشته و برای تراکنش های بزرگ طراحی شده است، اما همانطور که گفته شد، شاید برای سرمایه گذارهای خرد روش معقولی نباشد. برای کاربری که بخواهد با استفاده از رمزارز خود خریدی انجام دهد، هر روز گزینه های بیشتری فراهم می شوند. برخی از کسب و کارها شروع به پذیرش پرداخت های رمزارزی کرده اند، اما این حرکت هنوز در مراحل ابتدایی خود قرار دارد. راه حل عملی تر می تواند رفتن به سراغ سرویسی باشد که امکان استفاده از ارزهای دیجیتالی برای شارژ کردن کارت های بانکی را فراهم کند، اما توجه داشته باشید که بسته به شرکت ارائه دهنده ی این خدمات، ممکن است کارمزدهای سنگینی از شما دریافت شود.
اهمیت ورودی ها و خروجی ها برای بازار رمزارزها
ورودی ها و خروجی ها برای جذب کاربران و سرمایه های تازه به بازار رمزارزها ضروری هستند. آنها همچنین در ایجاد ارتباط این حوزه با بازارهای مالی سنتی نقشی کلیدی دارند.
اینکه بتوان به یک صرافی رفت و با کارت بانکی یا اعتباری، به راحتی بیت کوین یا ارزهای دیگر را خریداری کرد، دنیای رمزارزها را برای هرکسی که از خرید آنلاین سر در می آورد، قابل دسترس می کند. به همین ترتیب، اینکه بتوان به سادگی رمزارز را دوباره به پول دولتی تبدیل کرد ، رفتن به سراغ رمزارزها را برای کاربران جدید جذاب تر می کند، زیرا آنها می دانند که هر موقع بخواهند می توانند پولشان را بیرون بکشند. این نوع انعطاف پذیری، تا حدی از رمزآلود بودن و مبهم بودن ماهیت ارزهای دیجیتالی می کاهد و آنها را به کالاهای عادی که به سادگی مبادله می شوند، شبیه تر می کند.
در مقیاسی بزرگتر، برای نهادهای عظیم دسترسی به بازارهای مبادله ی مستقیم و بازارهایی از این دست به این معنی است که آنها می توانند با داشتن نقدینگی کافی، رمزارزها را با خیال راحت خرید و فروش نمایند. این مجراها برای ورود مقادیر کلان پول به بازار ارزهای دیجیتالی ضروری هستند، زیرا ممکن است صرافی ها نتوانند از پس حجم خرید نهادهای ذکر شده بر بیایند؛ همچنین، اثری که تنها یک سفارش می تواند روی قیمت های بازار داشته باشد، قابل توجه است.
بسیاری از افراد معتقدند که ایجاد راه های بیشتری برای انتقال سرمایه بین بازارهای مالی سنتی و دنیای ارزهای دیجیتالی، برای شروع فرآیندﹺ گذارﹺ دنیا به یک سیستم پولی جدید ضروری است. خوشبختانه اخیرا سرویس های پرداختی سنتی امکان خرید رمزارزها و استیبل کوین ها را از درگاه های خود ایجاد کرده اند و API های خود را به خرید و فروش این ارزها اختصاص می دهند. سرویس هایی از این دست، ورودی های جدیدی را برای کاربرانی فراهم می کنند که می خواهند از بازارهای مالی سنتی به بازارهای غیرمتمرکز روی بیاورند.
آیا نظارت قانونی بر این ورودی ها و خروجی ها وجود دارد؟
با اینکه قوانین مربوطه در بسیاری از حوزه های قضایی همچنان در حال تدوین شدن هستند، تعدادی از پلتفرم هایی که چنین خدماتی ارائه می دهند از سیاست “شناخت مشتری” (know your customer) برای اعتبار سنجی کاربران خود استفاده می کنند.
به طور کلی، نظارت قانونی بر ورودی ها و خروجی ها هنوز جای کار دارد. با این وجود، قوانین و پیشنهادهای جزئی تری به طور دائم تدوین و ارائه می شوند، مثل دستورالعمل معاملات رمزارزی که اخیرا توسط نهاد FATF منتشر شد. از این رو، بیشتر ارائه دهندگان سرویس های اشاره شده سعی می کنند با پیاده سازده ی گسترده ی سیاست های شناخت مشتری و سیاست های ضد پولشویی، موقعیت خود را حفظ کنند. این سیاست ها معمولا شامل درخواست اطلاعت شخصی اولیه و مدارک هویتی است. در بسیاری از پلتفرم ها و خصوصا در صرافی ها، قبل از اینکه بتوان با پول دولتی رمزارز خرید یا پول را از آن پلتفرم خارج کرد، باید این اطلاعات و مدارک تحویل داده شود.
باید اشاره کرد که بعضی از صرافی ها و بسیاری از بازار های مبادله ی مستقیم، این اطلاعات را از شما نمی خواهند. بستگی به این دارد که از چه سرویسی بخواهید استفاده کنید، اما مدارک و اطلاعات مورد نیاز معمولا به صورت شفاف توسط این پلتفرم ها اعلام می شوند. با این که افراد کمال گرا در حوزه ی رمزارز معمولا ناشناس بودن را ترجیح می دهند، کاربران دیگر با دانستن اینکه پلتفرم مورد نظر آنها با اقدامات مجرمانه مبارزه می کند، امنیت خاطر بدست می آورند. همچنین لازم است بدانید با اینکه خودپردازهای رمزارزی همیشه هویت کاربر را کاملا مخفی نگه داشته اند، این سیاست نیز در حال تغییر است و هر روز به تعداد خودپردازهایی که قبل از انجام خرید و فروش اطلاعات هویتی شما را طلب می کنند، افزوده می شود.
بزرگترین ارائه دهندگان این سرویس ها کدامند؟
ورودی ها و خروجی ها در بازار کم نیستند و چند اسم مشهور هم در میان آنها وجود دارد.
شرکت های بزرگ مثل Coinbase و Binance همگی امکان خرید رمزارزها را با کارت اعتباری فراهم کرده اند و گزینه های زیادی را برای خارج کردن پول از صرافی در اختیار کاربر قرار می دهند. این برای افرادی که به دنبال به دست آوردن پول برای مبادله هستند، می تواند موقعیتی عالی باشد. با این وجود، معمولا هنگامی که مشتری واقعا بخواهد پول خود را از صرافی بیرون بکشد، باید کمیسیون پرداخت کند. با اینکه چنین فرصتی می تواند برای تریدرهای حرفه ای و بازیگران بزرگ مثل نهادهای مالی ایده آل باشد، برای تریدرهای خرد و کسانی که می خواهند رمزارز خود را نگه دارند، چندان جالب نیست. صرافی های آنی مثل Changelly بیشتر به درد اینجور افراد می خورند، زیرا معمولا امکان انجام مبادلات بی دردسر و با حداقل تعداد مراحل را به فرد می دهند؛ کاربر می تواند صرفا یک جفت ارز را انتخاب کند، اعتبارسنجی شود و مستقیما سکه ها را در کیف پول شخصی خود دریافت نماید.
به علاوه، صرافی های بسیاری شامل آنهایی که در بالا نام برده شدند وجود دارند که سرویس مبادله ی مستقیم و بی واسطه را نیز ارائه می دهند. برخی از آنها نیز فقط امکان مبادله ی مستقیم را برای مشتریان فراهم می کنند، که در بعضی مواقع برای نهادهای مالی گزینه ی جذاب تری محسوب می شوند. همانطور که گفته شد، پیدا کردن موقعیت خودپردازهای رمزارزی کمی سخت تر است، اما ابزارهایی وجود دارند که شما را قادر می سازند محیط اطراف خود را چک کرده و از وجود آنها با خبر شوید. این ابزارها همینطور می توانند خودپردازها را بر اساس نوع ارزهای قابل مبادله در آنها دسته بندی کنند.
فرض کنیم می خواهید رمزارز خود را برای پرداخت استفاده کنید؛ مشخصا چند گزینه در اختیار دارید. همانطور که گفته شد، بعضی شرکت ها همین حالا هم مستقیما پرداخت های بیت کوینی را قبول می کنند. اما اگر می خواهید گزینه های بیشتری داشته باشید، باید به دنبال کارت های بانکی قابل شارژ با رمزارز باشید. برخی شرکت ها مثل Crypto.com ابزارهای محبوبی را ارائه می دهند که می توان از آنها مثل کارت های بانکی عادی برای پرداخت استفاده کرد، اما با این تفاوت که این ابزار ها به جای حساب بانکی، به یک کیف پول رمزارزی متصل هستند.
کاربران مختلف هنگام تصمیم گیری روی نحوه ی جا به جایی پول بین بازارهای سنتی و بازارهای غیرمتمرکز، هرکدام نیازهای متفاوتی خواهند داشت. اطلاع داشتن از گزینه های موجود برای گرفتن تصمیمات بهینه بسیار مهم است. می توان گفت که فراهم کردن روش های مختلف جا به جایی بین بازارهای یاد شده، کلید افزایش اقبال به دنیای رمزارزهاست. با ترکیب روش های موجود و راهکارهای نو ظهور، می توان امیدوار بود که در آینده ی نزدیک هیچ کس از دسترسی به دنیای رمزارزها محروم نخواهد بود.
منبع: